Μωράκι μου, αγγελούδι μου… 15 μήνες πέρασαν από τότε που άκουσα για πρώτη φορά το κλάμα σου… Που σε πήρα πρώτη φορά αγκαλιά και σε φίλησα… Που μύρισα το δερματάκι σου και ένιωσα για κάποιον απέραντη αγάπη…
15 ολόκληροι μήνες… Και κάθε μήνας ήταν για εμάς κάτι καινούριο… Έναν-έναν θα τους θυμάμαι ξεχωριστά… Και όλους όσους θα έρθουν…
Σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου, έστω και την πιο ακατάλληλη στιγμή… Σε ευχαριστώ που μου χαρίζεις κάθε μέρα αυτό το χαμόγελο και με κάνεις να δακρύζω με αυτό το «μαμά» που βγαίνει απ’ τα χειλάκια σου…
Με ‘σένα στη ζωή μου, δεν υπάρχει μαύρο ούτε γκρι, παρά μόνο ένα ουράνιο τόξο ζωγραφισμένο στον ουρανό μου… Και αυτό το τόξο, κάθε φόρα που εσύ χτυπάς, πονάς, κλαις ή είσαι άρρωστος, ξεθωριάζει μέχρι να δω πως είσαι καλά και χαμογελάς ξανά…
Να θυμάσαι πως η μαμά είναι και θα είναι για πάντα εδώ… Θα σου κρατάω το χέρι και θα σε καθοδηγώ στα μονοπάτια της ζωής μέχρι να ανοίξεις τα φτερά σου και να μου πεις «Μαμά, κοίτα, μπορώ και μόνος μου πλέον…»
Μα και τότε, η μανούλα θα ανησυχεί για σένα,αλλά θα καμαρώνει που εσύ προχωράς και τα καταφέρνεις μόνος σου… Και όταν χρειαστείς μια συμβουλή η μια αγκαλιά για να κλάψεις – γιατί και οι άντρες κλαίνε- εγώ θα είμαι εκεί… Φύλακας άγγελος να σε προσέχει…
Σ’ αγαπάω με όση δύναμη έχει η καρδιά και η ψύχη μου… Δεν σε αλλάζω με τίποτα και με κανέναν στον κόσμο, γιατί απλά εσύ είσαι ο κόσμος μου…
Με αγάπη,
η μανούλα Nάντια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο