Ο νταής

Τα παιδιά γίνονται νταήδες:

  • Γιατί έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Για να κερδίζουν την προσοχή και τον θαυμασμό των φίλων τους
  • Γιατί νιώθουν τα ίδια αδύναμα
  • Από φόβο ότι θα είναι μόνα τους και επιδιώκουν τη συμμετοχή στην παρέα
  • Γιατί δεν έχουν ανεπτυγμένη την ενσυναίσθηση για τα άλλα παιδιά
  • Για να εκτονώνουν συναισθήματα θυμού που έχουν από το σπίτι
  • Γιατί εμπνέονται από την επιθετικότητα στο περιβάλλον τους
  • Γιατί είναι τα ίδια θύματα εκφοβισμού σε ένα διαφορετικό πλαίσιο

Ρωτήστε το παιδί ποιοί είναι οι φίλοι του και τι του αρέσει / δεν του αρέσει σε αυτούς.

Ρωτήστε αν φοβάται ένα άλλο παιδί που ηγείται της ομάδας και αν συμμορφώνεται με εκείνον από φόβο ότι θα στραφεί εναντίον του.

Ρωτήστε σε ποιά ομαδικά παιχνίδια συμμετέχει και ποιός αποφασίζει για τη συμμετοχή σε αυτά, τον τόπο και τον χρόνο τους.

Προσπαθήστε να μάθετε αν έχει αλλάξει παρέες.

Μάθετε πως αισθάνεται για πρόσφατες αλλαγές στην οικογένειά σας (πχ. τόπος κατοικίας, ο ερχομός νέου μωρού, διαζύγιο ή χωρισμός, θάνατος, κ.α.)

Διερευνήστε τις δυναμικές στο περιβάλλον του σπιτιού σας, τη σχέση του παιδιού με τα αδέλφια του και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας.

Εγκαταλείψτε την άρνηση, δεν αποτελεί επιλογή. Αν γυρίσετε την πλάτη ή επιμένετε να μην πιστεύετε ότι το παιδί σας επιβάλλεται σε άλλα παιδιά, διακινδυνεύετε την παραγνώριση της σημασίας που έχουν τα όρια. Αν η παρέμβασή σας δεν λάβει χώρα έγκαιρα, στην κατάλληλη ηλικία, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε περισσότερο παραβατικές συμπεριφορές του παιδιού σας σε μεγαλύτερη ηλικία και την έκθεσή του σε περιπέτειες.

Μην διστάζετε να κάνετε συστάσεις το παιδί σας, να χρησιμοποιείτε απαγορεύσεις, ή να περιορίζετε δραστηριότητές του εν είδει τιμωρίας. Προτιμήστε τη θετική ενίσχυση αρχικά.

Μελετήστε και εξηγήστε τι σημαίνει ισότητα, ισονομία, ελευθερία, δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα.

Προσπαθήστε να καταγράψετε και να κατανοήσετε το περιεχόμενο της συμπεριφοράς του παιδιού προς ένα άλλο παιδί. Μιλήστε με το παιδί σας για το σωστό και το λάθος.

Ακόμη και αν δεν πιστεύετε μέσα σας ότι η διαφορετικότητα είναι πάντα επιθυμητή ή αποδεκτή, να θυμάστε ότι εκτός από αυτονόητη για τους άλλους, ο σεβασμός της διαφορετικότητας αποτελεί μια ευτυχέστερη επιλογή – όπως και ο σεβασμός των νόμων στις δημοκρατίες – για έναν κόσμο, αύριο, με μεγαλύτερη ασφάλεια και ειρηνική συνύπαρξη – χωρίς επιθετικότητα -, που οπωσδήποτε τον επιθυμείτε κι εσείς για το παιδί σας.